Ξέρετε ποιό είναι το πρόβλημα του κάθε σκεπτόμενου γαύρου; Το γεγονός οτι δεν έχει κάποιον να μιλήσει, κάποιον να εκφράσει τους προβληματισμούς για τις ιδέες για την ομάδα του. Πολύ απλά γιατί όλοι οι άλλοι σύ-γαυροι είναι στην κατηγορία των φανατικών, οπότε απλά δε συζητάς μαζί τους, ενώ το 100% των αντιπάλων είναι απλώς αντι-ολυμπιακοί και κομπλεξικοί με την ιδέα ύπαρξης και μόνο της μεγαλειώδους αυτής ομάδας.
Στο ποδόσφαιρο υπάρχει παράγκα. Γιατί σε αδικούν σε έναν αγώνα ενώ σε έχουν ευνοήσει σε άλλους 5, αλλά φταίει αυτό που δεν παίρνεις το πρωτάθλημα. Ο Μαρινάκης είναι παράγκα. Ωραία, κρύψαμε κάτω από το χαλί τα λάθη μας (εμείς είμαστε η διοίκηση του ΠΑΟ) και πάλι καλά κάναμε όλους τους οπαδούς μας -δεν ήταν δύσκολο ευτυχώς, ιδιαίτερα τώρα που ο κόσμος χάφτει οτι του λένε με την ευρύτερη κοροϊδία περί κρίσης- να πιστεύουν οτι δε φταίμε εμείς για την κατάντια της ομάδας μας. Φταίει αυτός! Οουυυ Μαρινάκη σιξ σιξ σιξ!!!! Τώρα βέβαια με +6 βαθμούς που θα ήμασταν αν παίρναμε εμείς το ντέρμπυ στο Φάληρο, το πώς χάνουμε το πρωτάθλημα στο τέλος με 13, απλά φταίει η παράγκα! Βασικά αυτό φταίει για όλα. Και για τότε που δείραμε το Βαζέχα όταν μείναμε έξω από την Ευρώπη. Ο Ολυμπιακός είναι διορισμένος πρωταθλητής, γιατί δε γίνεται μια ομάδα να έχει 13 πρωταθλήματα σε 15 χρόνια... και τα μυαλά στα κάγκελα. Δεν αξίζει να ασχολούμαστε εμείς οι Παναθηναϊκοί με το ποδόσφαιρο...
Στο μπάσκετ; Α, στο μπάσκετ είναι αλλιώς! Δεν υπάρχουν παράγκες στο μπάσκετ. Δεν είδατε τι έγινε στον πρώτο αγώνα με τη Μπαρτσελόνα, πόσο πολύ αδίκησαν οι διαιτητές τον ΠΑΟ; Επίσης στο μπάσκετ είναι εκ των ων ουκ άνευ μια ομάδα να παίρνει 15 πρωταθλήματα σε 15 χρόνια. Είναι μαγκιά, είναι μεγαλείο!
Και πάμε να σοβαρευτούμε τώρα...
Αυτό που πραγματικά με πειράζει, είναι το γεγονός οτι πραγματικά στη σειρά των προκριματικών με τη Μπαρτσελόνα, αν και Ολυμπιακός, ήμουνα με τον Παναθηναϊκό, όπως και σε όλα του σχεδόν τα Ευρωπαϊκά παιχνίδια. Δεν πανηγυρίζω κιόλας (με εξαίρεση το γκολ του Βαζέχα στο Άμστερνταμ μετά την κούρσα του Δώνη), αλλά τον υποστηρίζω. Το θεωρώ σωστό. Ταυτόχρονα γνωρίζω τουλάχιστον 10 φίλους μου που σκέφτονται το ίδιο.
Δυστυχώς δεν έχω γνωρίσει ούτε έναν παρόμοιο Παναθηναϊκό μέχρι στιγμής. Ελπίζω να μην είναι κόμπλεξ αυτή η έχθρα, χωρίς ωστόσο να μπορώ να τη χαρακτηρίσω αλλιώς. Θυμάστε τους Αλβέρτη-Οικονόμου στις βολές του Πάσπαλιε στο Τελ-Αβίβ; Ένα το κρατούμενο...
Το δεύτερο σημείο, είναι η αντιμετώπιση της διαιτησίας στο μπάσκετ σε αυτή την κατά τα άλλα, πάρα πολύ καλή ομάδα. Χθες δεν ξέρω τι είδε ο κόσμος, εγώ είδα σφυρίγματα όπως 3 βολές σε νεκρό χρόνο από τη σέντρα (γιατί αλλιώς το σουτ θα ήταν 100% μέσα), τεχνική ποινή γιατί απαγορεύεται να διαμαρτύρεσαι για ένα τέτοιο σφύριγμα, ειδικά αν φοράς κόκκινα, είδα τον εξαιρετικό αθλητή και μπασκετμπολίστα Μπατίστ να έχει δείρει σχεδόν όλους του ψηλούς του Ολυμπιακού και να μην δέχεται ούτε παρατήρηση και άλλα πολλά. Μ'έκανε να θυμηθώ τον περσινό τελικό στο ΟΑΚΑ, όταν από το +10 2 λεπτά πριν το τέλος, ο Ολυμπιακός βρέθηκε να χάνει... Θυμάμαι ένα καλάθι-φάουλ του Τεόντοσιτς να δίνεται επιθετικό (-3 πόντοι και 5ο φάουλ) και στην κόντρα επίθεση να τρώμε 3ποντο (σύνολο 6 πόντοι). Θυμάμαι κάποια άλλα περίεργα σφυρίγματα (6 τον αριθμό στα τελευταία 3' του αγώνα) που σίγουρα τα θυμούνται και άλλοι, κυρίως οι αντίπαλοι. Φυσικά αντί να γίνει το 1-2, έγινε το 2-1 και λίγες μέρες μετά το 3-1, όπου ο ΠΑΟ ήταν (πανάξιος!;) πρωταθλητής. Θυμάμαι πριν 3 χρόνια μια ακριβώς ίδια διαιτησία σε τελικό μέσα στο ΟΑΚΑ, που ευτυχώς κατάφερε να αποσωβήσει και εκείνο το μπρέϊκ με 2 τεχνικές ποινές στον Γκέρσον πάλι 3' πριν το τέλος (τυχαίο, δε νομίζω). Και η λίστα συνεχίζεται... Αλλά στο μπάσκετ, που μπαίνουν (και χάνονται) πολλοί πόντοι, ένα λάθος σφύριγμα δεν κάνει τη διαφορά όπως στο ποδόσφαιρο (π.χ. ακύρωση κανονικού γκολ Κατσουράνη στο Καραϊσκάκη, πέναλτι του Δαλούκα στο Χαριλάου). Οπότε η παράγκα καμουφλάρεται πολύ εύκολα. Ποιός θυμάται τον περσινό τελικό στο ΟΑΚΑ; Όλοι θυμούνται τους κάφρους γαύρους να σπάνε το ΣΕΦ στον επόμενο.
Έτσι και χτες. Σε κάποια φάση, έφτασα να λέω "ρε π....η μου, καλά τους κάνανε οι διαιτητές με την Μπαρτσελόνα, τότε τους έκαιγε και κλαίγανε, τώρα είναι φυσικό να έχεις 3 τσάμπα βολές και μια τεχνική ποινή που είδε μόνο ο ξάδερφος του Βασιλακόπουλου".
Κάπως έτσι φτάνω στο συμπέρασμα, οτι δεν αξίζει να ασχολείσαι. Χαίρομαι οταν νικάει ο Ολυμπιακός, στεναχωριέμαι όταν χάνει, αλλά κουβέντες με αντιπάλους κομμένες. Δεν έχει νόημα αν δεν υπάρχει κάποιος να μιλήσει νορμάλ. Πράσινη και derby και τα μυαλά στα κάγκελα. Παράγκα ο γαύρος. Ομαδάρα ο Βάζελος. Παντού...
Y.Γ. Για να μην παρεξηγηθώ: Εννοείται οτι αναγνωρίζω την αξία του μπασκετικού Παναθηναϊκού, γιατί έτσι έχω μάθει. Εννοείται οτι παίχτες σαν το Δημήτρη Διαμαντίδη δεν υπάρχουν πουθενά. Respect! Αλλά όχι και να μην βλέπουμε πέρα από τη μύτη μας έτσι; Αυτή η παράγκα δεν θα ανανωριστεί ποτέ, εδώ είμαι και εδώ είστε. Απλά πιστεύω οτι για να τιμήσεις τα 4,5 αστέρια που άξια έχεις στη φανέλα σου (ελέω Παρισιού) πρέπει να κερδίζεις μόνος σου μέσα στο γήπεδο. Ελπίζω να μην έχουμε τα ίδια και φέτος στους τελικούς. Είδομεν!
Ένας φίλαθλος Ολυμπιακός
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου